Üvey Anne hayaliyle ördü, çocuğu olmayınca 30 yıllık göz nurlarını depremzede çocuklara bağışladı
BARTIN – Bartın’dahi depremzede çocuklara bağışlanmak amacıyla kimliği adsız bir avrat tarafından Esentepe Mahallesi Muhtarlığına bırakılan poşetten ahali örgüsü bala kıyafetleri daha çok. Kıyafetlerin konusunda iliştirilen kağıtta, “30 sene ilk örmüştüm aynı çocuğum tamam diyerek ama olmadı. Ihtimal orada tıpkısı kızım tamam inşallah. 30 seneden beri duruyorlardı. Allah’ım sarıp sarmalasın sizi” notunu görenler gözyaşlarına boğuldu.
Bartın’ın Esentepe Mahallesi’nde depremzede vatandaşlara ölmek için muhtarlık bürosuna bırakılan ve zarfında umum örgüsü çocuk kıyafetlerinin olduğu çantadaki radde muhtar ve vatandaşlara ihtisas kırcı anlar yaşattı. Kentte işlek duyarlı vatandaşlar depremzedelere yakışmak için hazırladıkları yardım kolisi ve çantaları tevakkuf ettikleri mahallelerdeki muhtarlık ofislerine tasdik ediyor. Muhtarlık ofislerinde toplanan müzaheret malzemeleri ise biricik biricik sınıflandırılıp Bartın Valiliği Sosyal Yardımlaşma ve El Birliği Vakfına getirilip buradan da sarsıntı bölgelerine gönderiliyor.
Esentepe Mahallesi’nde muhtarlık görevinde kâin Şenol Özdemir Valiliğe tevdi etmek için ayrıştırdığı yardımları sınıflandırırken zarfında ahali örgüsü çocuk kıyafetlerinin olduğu ayrımsız poşetle karşılaştı. Poşetin içindeki yavru kıyafetlerini katlayıp koliye yerleştirmek üzere açan Muhtar Özdemir kıyafetlerin konusunda iliştirilen notu okuyunca gözyaşlarına boğuldu.
Poşeti bırakan kadının bala kıyafetlerini 30 sene evvel ördüğü fakat çocuğu olmayınca onlarca yıldır şişman tıpkısı titizce sakladığı umum emeği göz nurlarını depremzede çocuklara bağışladığı anlaşıldı.
Kıyafetlerin konusunda iliştirilen kağıtta, “30 yıl önce örmüştüm aynı çocuğum peki diye niteleyerek ama olmadı. Belki orada bire bir kızım evet inşallah. 30 seneden beri duruyorlardı. Tanrı’ım sarıp sarmalasın sizi” yazısı Muhtar Özdemir gibi notu okuyan vatandaşlara bile ruh seli yaşattı.
Esentepe Mahallesi Muhtarı Şenol Özdemir, “Deminden bu depremzede kardeşlerimize müzaheret toplamaya başladık. O meyanda tıpkısı ablamız gelip tıpkı özdek getirdi amma kim olduğunu üstelik bilmiyorum. Tanrı razı olsun kendisinden. İçlerini açarken böyle tıpkı yazıyla karşılaştım. Çokça duygulandım. Kendimi tutamadım. Bunu hangi ablamız getirdiyse Cenabıhak razı olsun kendisinden. Rabbim ona bile tıpkısı dakika geçmiş yavru talih etsin inşallah. 30 yıl ilk örmüş bunları çocuğum evet diyerek. Lakin aha Rabbim da ona tıpkı çocuk felek etmemiş. Şimdi bile aha diyor depremzede kardeşlerimizden inşallah birini ısıtır diyor. 30 sene ilk örmüş yurttaş bunu. Görünce yüreğim hapır hapır ağlamaktan kendimi tutamadım kim sıradan bu yazıyı gördükten sonra. Bunların hepsi umum örgüsü. Yani bizim kültürümüz bunlar. Biz bunlarla büyüdük. Baksanıza bütünü el örgüsü bunlar. Cenabıhak razı olsun kendisinden. Kendisini bile tanımıyorum şahsını tanısam elini öpeceğim. Keşki kendisini tanısam. Bunaltıcı bir zamanda geldi ablamız. Maalesef tanımıyorum kendisini” dedi.
Kocabaşı Özdemir kıyafetlerin haddinden fazla özenerek örüldüğüne birlikte değinerek, “Şunlar bizim kültürümüzdür yani. Çocukluğumuzda bunlarla büyüdük. Bütün halk örgüsü vardı şimdiki üzere amade şeyler yoktu o zamanlar. Çok özenerek örgülü. Çok yani, değme iğnesinde ayrı aynı ayn nuru var. Kimesne kendisinden Allah razı olsun. Şayet bizi duyarsa ondan ricam kendini bana tanıtsın elini öpelim.” ifadelerinde bulundu.
Depremzede vatandaşlar üzere muhtarlık ofisine arkalama kolisi bırakmaya mevrut mahalle sakinlerinden Ulu Tekneci ise halk örgüsü kıyafetlerin altın üzere saklandığını söylerken, “Ego buraya depremzede aileler üzere arkalama amaçlı muhtarımın yanına geldim. Böyle bir durumla karşılaştım. Muhtarım anlattı. Bire Bir bayan buraya aşama bırakmış. O notu okuyunca hem muhtarım dahi duygulandı hem ego da duygulandım. 30 yıllık el emeği ayn nuru. Değerli saklar kabil saklamış. Depremzede tıpkısı ailenin birlikte inşallah aynı garip çocuğumuzu ısıtır diye niteleyerek buraya tasdik etmiştir” şeklinde konuştu.
